BEYAZ.....
Sonbahar...Hazan... Aylardan Kasım, günlerden hüzün. Zaten hep buğuludur bu Kasım'larda gözlerim. Buğuludur da gözlerim, bir de incinmişsem, incitmişlerse, kanatmışlarsa insanlar...Başkalarının mutluluğundan rahatsızlık duyan insanlar ilişmekte gözüme gayri ihtiyari bu aralar durmadan .Ve düşünmekteyim; bu insan oğulları ve insan kızları ne zaman başkalarının mutsuzlukları üzerine mutluluk kurma planlarından vazgeçecekler.İşte ogün geldiği zaman insan olmanın erdemine varacaklar. Merakla beklemekteyim "beyaz, seni seviyoruz çünkü; en çok sen yansıtırsın ışığı ve en az kirlimiz sensin diyecekleri anı. Hiç anlamamaktayım "bu beyaz, hızla kirletelim" furyasını.Oysa "beyaz" beyaz kalmalı!Tüm direncim bundandır.Kirlenmeye karşı duran tek renk düşerse, renklerin kalesi düşmüş olacak gibi gelir bana! Tıpkı insanlığın hızla yitirilen bütün kaleleri gibi. Dürüslük, dosluk, sevgi, vefa ,sadakat, incelik , hoşgörü ,mertlik gibi. Bari renk bile olsa "beyaz" kalsaydı kirlenmeden, çamur atılmadan.Simgesi olduğundan benim için dürüstlüğün, açıklığın. "Beyaz" .. . Çok korkmaktayım şair haklı çıkacak diye;
" Bütün rekler hızla kirleniyordu.
Birinciliği beyaza verdiler"
Özdemir ASAF
Hazanınız uzak, 'beyaz'ınız çok olsun ömrünüzün her mevsiminde.
03.KASIM.2008KARDELEN
