BURDAYIM ...SÖZÜMDE...

Çok uzun zamandır "burdayım... sözümde "şiiri var aklımda ."Bazı dizeleri benim sık sık kendime ve çevremdekilere takrarladığım sözleri anımsatıyor.Ve bu ara çok sık aklıma geliyor.

"Beklemesini bilmiyor acelesi olan ve nedense
Çekip gidiyorlar, kalanlar o kadar azız ki
O kadar azız ki mutluluk bile bizden çok" dizelerinden çok uzak bitr yerlerdeyim aslında .Benden ya da bizden çok mu mutluluk onun da sorgulamasında ya da ayırdımında değilim .Ancak,

"Burdayım sözümde,yanlışsa da bu istasyon
Bir ben yitirmedim galiba belleğimi bir de
Şiir yazanlar, ne kadardılar ve nerdeydiler
Hatıralar üretiyorum telgraf tellerinden
Akşamüstleri fesleğenleri suluyorum
Bekle demiyorum kimseye,unutma demiyorum"

ben daha çok bu dizelerdekonaklamaktayım bir süredir.Zaman zaman yanlış istasyonlarda durduğumun bilincinde... hatıralarımı seviyorum, geçmişimi de ...Çünkü o hatıralar ve geçmiş beni bu güne getirdi .Şimdiki "ben" geçmişine borçlu "ben" olmasını.İşte bu yüzden hala fesleğenleri seviyorum ,hala her yaz solsalarda, bu şehrin sıcağına dayanamayıp, inatla anneannemden fesleğen getiriyorum.Ve her bahar minik saksılarda nergis ve sümbül alıyorum.Şiirler okuyorum, filmler izliyorum ,yeni hatıralar biriktiriyorum eskiyeceklerini bile bile zaman içinde.

Sadece bir şey eskisi gibi değil artık kimseye "bekle " ve "beni unutma " demiyorum.Acelesi olan herkes gidebilir ve belleği zayıf olanlar unutabilir ,hatırda tutmaya değer bir şeyler yaşanmamışsa.Hep verdiğim sözlere sadık kaldım. İşte bu yüzden "Burdayım Sözümde"......KEKREMSİ BİR MUTLULUK YÜREĞİMDE...

BURDAYIM SÖZÜMDE

...Düşüyorum

Karıncanın peşine minik depremler oluyor

Yabanıl ot kokuları,sonra düşler,düşüyorum...

Puslu bir görüntü tarih dediğimiz ve kirli

Sular buharlaşıyor buluşalım dediğin denizde

Burdayım sözümde,yanlışsa da bu istasyon

Bir ben yitirmedim galiba belleğimi bir de

Şiir yazanlar, ne kadardılar ve nerdeydiler

Hatıralar üretiyorum telgraf tellerinden

Akşamüstleri fesleğenleri suluyorum

Bekle demiyorum kimseye,unutma demiyorum

Acı soysuzlaşınca tiranlaşıyor belleksizlik

İnat ve öfke,kaybediş ve kayboluş oluyoruz

Komikti dıştan bakınca dünya ama hırçın

Ayışığı,telgraf direkleri ve fesleğenler

Burdayız işte durgun bir sessizlikteyiz şimdi

Unutulan bir şey kaldı mı diye soruyor tiran

Kampana çalarken çöldeyiz o geniş çevrende Mısır'ı soyun diyordu

Musa belleksizdir firavun Babil ve burası iki istasyon iki uzak nokta

Belki bir imgede düzlem olabilen iki grilik

Düşler ve tarih inilecek son istasyon

Burdayım işte güzel bir yanlıştayım şimdi

Beklemesini bilmiyor acelesi olan ve nedense

Çekip gidiyorlar, kalanlar o kadar azız ki

O kadar azız ki mutluluk bile bizden çok

Ahmet TELLİ